halabarda

niedziela, 19 lutego 2012

Moje uwagi na temat wdrożenia i okresu utrzymania rezultatu

po ig 8.1 wskaźnik rezultatu i produktu Wdrożenie projektu na innowacyjne e-usługi oznacza poniesienie pewnych kosztów. Również okres utrzymania rezultatu e-usług pociąga za sobą koszty. Zysk musi być, bo inaczej firma upadnie. Pytanie na dziś: Jak to wszystko połączyć w logiczną całość we wniosku o dofinansowanie?

Rozumowanie zacznę od końca czyli ile praktyznie musisz mieć gotówki, by utrzymać płynność finansową? Załóżmy rozwiązanie, w którym wnioskodawca nie ma innych źródeł przychodu i finansuje działalność wyłącznie z zaliczki, refundacji etapowych oraz środków własnych. Załóżmy dla uproszczenia, że projekt składa się z 4 etapów po 6 miesięcy i w każdym wnioskodawca winien ponieść podobne koszty. Załóżmy ponadto, że zaliczka wpłynęła w połowie I etapu i zwrot refundacji trwa około 6 miesięcy (akceptacja rozliczenia etapowego przez RIF + zwrot dotacji). W ramach zaliczki Beneficjent otrzymał 30% ogółu kosztów kwalifikowanych, co znaczy, iż pieniądze skończą mu się po koniec pierwszego etapu, bo do wszystkich kosztów trzeba dodać podatek od towarów i usług VAT i nie zapominać, że dotacja sięga 70% ogółu kosztów kwalifikowanych. Drugi etap musi być finansowany ze środków własnych. Trzeci również, bo refundacja za drugi będzie dopiero na początku czwartego i z niej zostanie pokryty koszt etapu IV. Jak widać zatem, przy obecnym progu dofinansowania, Wnioskodawca powinien posiadać w praktyce na rachunku ponad 50% ogółu kosztów kwalifikowanych brutto lub blisko 70% kosztów kwalifikowanych netto. Bez tego nie utrzyma płynności finansowej. W nieco lepszej sytuacji jest wówczas, gdy ma dodatkowe źródło generujące przychód na poziomie kosztów poszczególnych etapów, bo może odliczyć VAT od faktur sprzedażowych i zmniejsza mu to udział własny niezbędny do utrzymania płynności finansowej o około 20%, co daje około 50% ogółu kosztów kwalifikowanych netto.

Jak widać, projekty 8.1 nie nadają się do biednych startupów tylko jak mówi moja żona, do starych wyjadaczy na rynku, które chcą zmniejszyć kwoty CIT i pompują środki w praktycznie niedochodowy za to dotowany ze środków UE program. Pomyśl przed podpisaniem umowy, czy spełniasz to kryterium.

Jeśli wierzysz w swój pomysł, nie daj się zwieść kwotom maksymalnym dofinansowania UE. Swój budżet zaplanuj tak, by dało się go łatwo łatwo modyfikować podczas realizacji i by wyjściem awaryjnym było zmniejszenie kosztów o pracę własną (co nie jest niestety kosztem kwalifikowanym). Napisz projekt o wartości 100 – 150 tys., nie popadniesz wtedy w kłopoty, a jeśli realizacja nie przyniesie spodziewanych zysków, to jesteś w stanie taką kwotę dotacji w okresie utrzymania rezultatów oddać do RIF. Bądź ostrożny (wiem, co mówię, bo właśnie jeden z projektów stracił u nas płynność finansową; nie jest dobrze, bo plan naprawczy jest oparty na niepewnych założeniach.

Inne witryny: Witryna 1,

Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it

wtorek, 14 lutego 2012

Garść uwag o wskaźnikach produktu i rezultatu

e-usługi 8.1 dofinansowanie Definicje wskaźników produktu i wskaźników rezultatu zostały precyzyjnie opisane w dokumentacji działania PO IG 8.1 i powielanie opisu mija się z celem. Skupię się raczej na tym jak je rozumiem z punktu widzenia pisania wniosków o dofinansowanie w ramach działania PO IG.

Wskaźniki produktu

Dla celów własnych stosuję zasadę, że wskaźnikiem produktu jest to wszystko, co powstanie w wyniku pracy wnioskodawcy w trakcie realizacji projektu lub też co będzie zakupione w ramach środków trwałych sprzęt informatyczny, meble na wyposażenie lokalu) lub wartości niematerialne i prawne (oprogramowanie po stronie serwera i klienta, licencje uprawniające do korzystania z danych wartości prawnych itp.). Produktem jest }według mnie|dla mnie|w moim rozumieniu} również powstała w wyniku wdrożenia dokumentacja techniczna czy też szkolenie specjalistyczne związane z przygotowaniem i sprzedażą e-usługi. Tak szeroka definicja uniemożliwia jednoznaczne zrozumienie, o co chodzi PARP w tym rozumowaniu, ale pewnym przyczynkiem do dyskusji niech będzie fakt, iż obszar opisu wskaźników jest moim zdaniem tym, którego zmiany obok wskaźników rezultatu widać na pierwszy rzut oka w dokumentacji konkursowej. W pierwszych konkursach o dofinansowanie e-usług wyraźny nacisk kładziono na precyzyjne opisanie każdego wskaźnika produktu i miały one odniesienie w 2 miejscach w opisie pomysłu. Później zrezygnowano z tego i wychodzi się z założenia, że wszystkie zadania przedstawione w harmonogramie projektu stanowią zadania, które znajdą się w umowie o finansowanie i nie wymagają ponownego opisywania. To upraszcza pisanie wniosku.

Wskaźniki rezultatu

e-usługi 8.1 dofinansowanie Zastanawiam się czy jest ktoś, kto jednoznacznie potrafirozróżnić wskaźnik rezultatu takim jak sprzedawana w sklepie z aplikacjami na urządzenia mobilne stworzona na etapie wdrożenia projektu aplikacja dla smartfona od wskaźnika produktu czyli aplikacji. Próbowanie rozróżnienia tych dwóch dziedzin w postaci modelu biznesowego metodą: jeśli coś sprzedajemy, to może ten produkt zostać przyporządkowany do wskaźników rezultatu, co prowadzi czasem recenzenta do błędnej interpretacji celu projektu (i czasem ma to miejsce, o czym przekonałem się osobiście w ostatnim konkursie POIG 8.1). Tok rozumowania był w tym przypadku następujący: skoro do wykonania e-usługi konieczny jest zakup stworzonego w wyniku wdrożenia e-produktu, to kryterium iż e-usługa może być świadczona na każde żądanie(!)nie zostało spełnione. Ten sposób rozumowania jest nie do przyjęcia, bo idąc tym tokiem rozumowania należało by potrzebny jest energia elektryczna lub idąc dalej cywilizacja. Jak widać, wskaźniki rezultatu są ciężkim orzechem do zgryzienia dla rzeczoznawców, więc zamiast wymyślać jakieś wskaźniki, które wydają się pasujące do celów działania PO IG 8.1 lepiej brać takie, które trudno oprotestować na ocenie przykładowo: przychody osiągnięte z poszczególnych e-usług. Przytoczę znów moje motto: wybierz tylko takie wskaźniki rezultatu, które rzeczoznawca na pewno zrozumie. W praktyce staram się skupiać na wskaźnikach takich, które z jednej strony nie stanowić będą problemu dla wnioskodawcy na etapie rozliczenia projektu (na papierze można napisać wszystko), a z drugiej są realne. Przeważnie przyświeca mi zasada, aby poziom przychodu po uwzględnieniu w tabeli przepływów finansowych kosztów stałych generował przychód na poziomie 30 do 50% wartości wdrożenia. Jeśli dobrze się to zoptymalizuje, to da się osiągnąć amortyzację projektu po 2-3 latach po wdrożeniu, z parametrem ROI na poziomie 0.5 - 0.6, co jest do przyjęcia przez RIF w ocenie.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3, Witryna 4, Witryna 5,

piątek, 10 lutego 2012

Sposób definiowania E-Usługi Część I

parp poig Jednym z obszarów, który zdaje się być faworyzowany przez uwielbiany przez|preferowany przez} osoby sprawdzające w ocenie projektów jest zgodność e-usługi z definicją podaną w Rozporządzeniu. Ilość nieporozumień w tym obszarze zdaje się sięgać liczby wniosków odrzucanych na kryterium definicji e-usługi. Innymi słowy, w mojej prywatnej opinii trudno jest wymyśleć e-usługę, która w 100% jest zgodna z tym kryterium oceny. Nawet tak oczywiste jak np. portal e-learningowy: jeśli recenzent chce mnożyć trudność, to może wykazać , iż portal ten nie spełnia celu działania, bo może być wykorzystany do szkolenia z wykorzystania hazardu (ot np. lekcja udostępniana z jego pomocą) i udowodnić brak zgodności z definicją. Chcę podkreślić, że to krytyczne podejście do zgodności z definicją e-usługi to nie chęć włożenia kija w mrowisko, tylko efekt zdobytego doświadczenia i opowieści niedoszłych Beneficjentów o tym, jak potraktowano ich pomysły. Początkowo wydaje się, że definicję łatwo spełnić, ale w szczegółach trudno to obronić. Na przykład sposób spełniający kryterium: system bazodanowy z interfejsem on-line, przy czym jest on zasilany przez klientów (płatna e-usługa), uzupełniany przez innych klientów lub obsługę portalu (kolejna e-usługa), a następnie produkt cyfrowy sprzedawany do innych klientów . Przykładowo rozpowszechnianie w internecie zdjęć i ich retusz. Ma to miejsce, gdy klient odsprzedaje swoje zdjęcie do portalu z fotografiami za jakąś kwotę. Ktoś inny zarabia na tym, że pobiera leżące fotografie i obrabia je, poprawiając ich jakość (opłata to część kwoty zostawionej przez docelową grupę) i ktoś inny płaci za fotografię, a jakaś część tej kwoty idzie do autora zdjęcia, reszta zaś do autora retuszu. Czy w takim przypadku definicja jest spełniona dla wszystkich 3 e-usług? Jednoznacznie odpowiemy „Tak", ale czy wniosek dostanie ocenę pozytywną Raczej nie, bo dla recenzenta może być jasne, że produkt cyfrowy nie może być sprzedawany, bo musi być wzbogacony przez retusz. I na nic tu wyjaśnienia, że retusz może być a nie musi. Sam fakt pracy na zbiorach cyfrowych już może być powodem do odrzucenia pomysłu, bo retusz nie jest robiony automatycznie tylko ręcznie. Jak temu zapobiec? Pewnie napisałbym, że retusz jest automatyczny, wyrzuciłbym możliwość zarabiana na retuszu i wtedy pewnie projekt przeszedłby przez ocenę.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3, Witryna 4,

poniedziałek, 6 lutego 2012

Jak definiować e-usługę?. Część II

e-usługi 8.1 dofinansowanie Moim celem nie jest wykazywać niekompetencji recenzenta – to ludzie kompetentni, którzy wiedzą co i za co robią. Chciałem tu wykazać jedynie, że definicja w Rozporządzeniu może być interpretowana na różne sposoby i nie warto pokazywać do oceny oryginalnych pomysłów, a lepiej typowe. I tu skrywa się odpowiedź na pytanie, dlaczego na początku dofinansowanie otrzymało tyle pomysłów poświęconych sukniom ślubnym, organizacji ślubów i podobnych. To nie branża była dobrze rokująca, tylko warunki oceny projektów mogą faworyzować takie gnioty.

I tu pewna dygresja związana ze sprawdzaniem wniosków. Ponieważ rzeczoznawcymuszą być zgodni w ocenie niespełnienia kryteriów, można zauważyć w recenzjach nachalne udowadnianie, jaki to wnioskodawca jest niedouczony, bo nie rozumie swojego projektu, tak jak rozumieją go recenzenci. Nie wzbudzałoby to specjalnego zdziwienia – ot taka urzędnicza przypadłość, gdyby nie to, że to od recenzji rzeczoznawcy zależy, czy projekt otrzyma dofinansowanie z UE i w konsekwencji czy będzie realizowany przez wnioskodawcę. Dlatego staram się dostosować do zasady: nieważne jak masz dobry i oryginalny projekt e-usług. Trzeba go sprowadzić do takiej postaci w opisie, by zgodność z definicją była absolutnie jednoznaczna. W konsekwencji jedynym wyjściem jest uproszczenie pomysłu, bo brak miejsca na tłumaczenie na czym on w istocie polega oraz istnieje realne niebezpieczeństwo, że opis może być opacznie zinterpretowany. Lepiej unikać naprawdę oryginalnych pomysłów – te w praktyce nie mają szansy na uzyskanie unijnego dofinansowania i skupiam się na standardowych, bo te mają większe szanse. Zawieszę w powietrzu pytanie, jak to się ma do innowacyjności, którą dzianie ma przez założenie wspierać.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3, Witryna 4, Witryna 5,

czwartek, 2 lutego 2012

Wnioski piszemy w generatorze

Są jednak błędy w generatorze wniosków, które tworzą kłopot prowadzący w ostatecznym przypadku do dyskwalifikacji
projektu na etapie oceny formalnej. Możliwe, że w konkursie II 2011 zostało już to poprawione zmodyfikowane ale w początkowym konkursie z całą pewnością występowało. Weźmy pod uwagę spółkę cywilną, której wspólnicy mają zarejestrowane działalności w różnych województwach (czyli podlegają pod różne RIF). Zgodnie z dokumentacją konkursu, należałoby by złożyli wniosek w tej Instytucji Finansującej, w rejonie którego nazwisko na liście jest jako pierwsze. Wyglądana proste: kto pierwszy na liście wspólników, tam składa się wniosek 8.1, ale pojawia się istotne „ale". Otóż generator, w przypadkowy sposób, przy następnych zapisach tego pola adresu sam zmienia kolejność na liście i wnioskodawca nie może tego zmienić ręcznie! Nijednokrotnie dochodzi do takich momentów, żena wydruku próbnym ukazuje się na pierwszej pozycji inny wspólnik (czyli w praktyce inny RIF, do którego należy wysłać wniosek) niż w wydruku finalnym.Ba, nawet nanoszenie poprawek na etapie oceny formalnej powoduje zmiany treści w tym punkcie i nigdy nie wiadomo gdzie zostanie przesłana automatycznie elektroniczna wersja wniosku, a gdzie system zasugeruje wysłanie informacją na ekranie. Można sobie wyobrazić jakie to niesie konsekwencje rzeczywiście dla wnioskodawcy: dokument jest wysyłany do innego Instytucji Finansującej niż powinien go przeglądać i zaczyna się panika, faksów. Nikomu tego nie życzę. Monit tego błędu do PARP nic nie pomagają. Z czasem ktoś w Warszawie na Pańskiej przemyśli błędy zrozumie problem.

parp e-usługi poig Doprawdy nie powoduje to konsekwencji prawnych, to pozmienianie pozycji wpisanych przez użytkownika do generatora np. w tabeli harmonogramu powodują, iż niełatwo jest ogarnąć nad właściwą kolejnością w tej tabeli, zadania w ramach etapu układają się w różnej kolejności, co strasznie spowalnia ich ogarnięcie wzrokiem i sprawdzenie, czy wszystko zostało wpisane. Pomocą jest zestawienie generowane automatycznie w kolejnym punkcie, ale to i tak psuje logikę aplikacji i utrudnia jej pisanie.

Pomocą dla piszących wniosek jest, z mojego punktu widzenia, precyzyjne określenie przez generator ilości znaków, które może być w danymmiejscu wprowadzone. Ułatwia to sporządzenie wniosku, w którym poszczególne pozycje są dokładnie opisane.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2,

niedziela, 29 stycznia 2012

Model biznesowy

Podstawą projektów podlegających finansowaniu w ramach PO IG 8.1 leży konieczność uzyskiwania dochodów ze sprzedaży e-usług. Nieistotne, jaka to będzie e-usługa lub zestaw e-usług, lecz zawsze projekt powinien prowadzić do:

Sprzedaży produktu cyfrowego realizowanego przez usługę cyfrową,
O ile mamy do czynienia z kilkoma e-usługami, to muszą one działać niezależnie,
Jeśli mamy zamiar zarabiać na reklamie, to jej udział w planie biznesowym nie może być większy jak 20%,
Wskazane jest wykazać kilka niezależnych źródeł przychodu.

e-usługi 8.1 dofinansowanie Powyższa definicja modelu biznesowego Przedstawionego przez Wnioskodawcę jest być może najlepiej napisaną częścią konkursu PO IG 8.1.Jakkolwiek nie miałbym problemu z udowodnieniem, że złośliwy rzeczoznawca wykazałby, że zawsze e-usługi są wzajemnie zależne i tym samym są one powiązane, ale nie będę podważać kompetencji recenzentów. Twórcy konkursu włożyli wiele wysiłku, by regulamin nie przepuszczał on pomysłów nieprzemyślanych z biznesowego punktu widzenia. Naturalnie i tak w praktyce pewnie co najwyżej 10% ogółu wniosków wygeneruje stały dochód w perspektywie czasu, bo statystyka jest nieubłagana, ale nieelastyczne reguły po stronie modelu biznesowego dają możliwość wnioskodawcy racjonalne podejście do swojego pomysłu na biznes. Konstruując wnioski staram się doprowadzać biznesplan do modelu mniej więcej takiego: główne źródło przychodu: około 50%, poboczne około 30% i reklama mniej niż 20%. Udaje mi się w ten sposób uzyskać dość racjonalne rezultaty i staram się tak zbudowaćcenniki przy określonym w badaniu rynku poziomie zapotrzebowania na e-usługi, by wygenerować rentowność na poziomie wskaźników rezultatu. Projekt nie może generować strat – musi generować zysk i jeśli nie można w oparciu o proponowaną przez wnioskodawcę politykę cen wykazać rentowności, to szkoda czasu na zajmowanie się takim projektem, bo i tak odpadnie na etapie oceny.

Zdarzają się pomysły, które negują te regułę po części. Są to pomysły, które zasadzają się na silnym związku sprzedaży z polityką reklamową. Wtedy nie jest trudno wykazać rentowność w okresie wdrożenia projektu, ale kunsztowna konstrukcja runie jak domek z kart w okresie utrzymania rezultatów. Utrzymanie rentowności na wysokim poziomie wymaga w takim razie wykazania dużych kosztów stałych realizacji e-usług , co prowadzi do znacznego spadku ROI (zobacz jak jest liczony w okresie utrzymania rezultatów, zobacz na potęgę z jaką wchodzą koszty i przychody do wartości tego wskaźnika, zrób symulację w Microsoft Excel). Taka jest twarda rzeczywistość, chcesz wykazać wysoką rentowność, zapomnij o projektach , których podstawę stanowią intensywne kampanie reklamowe, bo nie będzie cię na nie stać i łatwo to wykażą rzeczoznawcy podczas oceny biznesplanu 8.1.

Brak konkretnego przepisu na dobry model biznesowy. Dobry jest ten, który pozwala na wykazanie danego poziomu przychodu i dochodu na tyle wysokiego, że da się wykazać amortyzację projektu w czasie utrzymania rezultatu. To nie sztuka włożyć pieniądze w realizację pomysłu biznesowego; prawdziwą sztuką jest zrobić z tych pieniędzy inwestycję, która będzie się zwracać i generować wartość dodaną. Pamiętaj pisząc projekt: nie piszesz go na konkurs, tylko dofinansowanie unijne pozwoli ci zrefundować część zainwestowanych środków. Gdy o tym zapomnisz, pozwolisz wykazać ten błąd rzeczoznawcy PARP podczas oceny merytorycznej.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3,

środa, 25 stycznia 2012

Jak wypełniać wniosek PO IG 8.1?. Część I

parp e-usługi biznesplan Od strony osoby przygotowującej biznesplan to chyba jedyny dokument do pracy, z którego niejednokrotnie śmiać mi się czciało się stwierdzając, że to jedyny odcinek dokumentacji, którego uczę się na pamięć przed konkursem. Generator wniosków oraz szablon jak uzupełniać generator powodują nierozłączność, która wzajemnie jest uzupełniana i służy temu samemu: standaryzacji procesu sporządzenia biznesplanu e-usługi. Ściąga zawiera po kolei szczegółowy komentarz do tego jak zrozumieć generator, co oznaczają wyszczególnione pola i jak dobrze powinny być wypełnione. Chwilami nawet odnoszę wrażenie, że jest ona dla oceniających wnioski wRegionalnej Instytucji Finansującej myślę, że ważniejsza niż rozporządzenie czy wskaźniki oceny, bo często przytaczana jest w opiniach, choć nie mogę znaleźć w papierach działania prawnego oparcia dla konkretnych działań i chętnie wykorzystuję fakt ten w przygotowywanych protestach ocen merytorycznych projektów e-usług. W niektórych RIF to działa, a w innych nie. Taka to już uznaniowość dotyka twórców projektów.

Jeśli miałbym dawać zalecenia jak pisać wniosek z programu Innowacyjna Gospodarka, to powiem krótko: wyłącz całkowicie mózg, przestań myśleć o tym jaki masz fajny projekt, i punkt po punkcie idź za instrukcją. Ta jedna metoda gwarantuje sukces. Często sam łapię się na tym, że tak mi się podoba pomysł klienta, dla którego pracuję , iż uciekam myślą w świetlaną przyszłość i mam tendencję do mówienia więcej niż wymaga tego dokumentacja. Powiem to jeszcze raz: instrukcja wypełniania wniosku czyni proces standardowym. Jeśli chcesz być oceniony jak inni wnioskodawcy, stosuj się do zaleceń instrukcji. Recenzent nie będzie oceniał twojego geniuszu, tylko zgodność z celami programu PO IG 8.1 i na tym się skup, bo instrukcja jest po to, by ci w tym pomóc. Nie wytyczaj nowych dróg, wczytuj się w instrukcję i wypełniaj jej zalecenia.

Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3,